Opublikowane w

Co rozum ma wspólnego z magią?

Wszyscy czasem myślimy magicznie, życzeniowo („na pewno to było przeznaczenie, tak musiało być, wszystko będzie dobrze, Bóg tak chciał”.. i in. ) i stosujemy różne sztuczki umysłowe, pomagające nam  zrozumieć i zaakceptować pewne porządki w świecie.
Religie, stereotypy, przesądy czy teorie spiskowe to tylko kilka sposobów, którymi wyjaśniamy sobie odwieczne prawa natury lub ułatwiamy sobie zrozumienie tego, co nam się przydarza codziennie, a nie mamy na to wpływu.

W znakomitym wykładzie z 2014 roku, „Nadmiar magii, brak rozumu”, Profesor Włodzisław Duch*, korzystając z szerokiego podejścia interdyscyplinarnego w wyjaśnianiu funkcjonowania mózgu, używa argumentów z zakresu historii starożytnej, biologii, ewolucji, teologii, filozofii, informatyki, kognitywistyki, nauk o mózgu i in. Odpowiada na pytanie, czy bliskie sobie pojęcia: mózg, umysł, duch i myślenie można traktować zamiennie, jak to często robimy w swobodnych dyskusjach – czy raczej należy się tego wystrzegać.
Kwestia interpretacji zjawisk i zdarzeń ma kluczowe znaczenie dla zachowań człowieka i jego relacji z otoczeniem (cała psychoterapia poznawczo-behawioralna opiera się na takich właśnie założeniach), dlatego warto wiedzieć jakie niesie ze sobą skutki dla danej osoby, emocjonalne, neuronalne, behawioralne.

Nauka na wysokim poziomie – polecam wykład psychologom, mimo, że pojawia się tu wiele trudnej „niehumanistycznej” terminologii ?
Nadmiar magii, brak rozumu – spotkanie z prof. Włodzisławem Duchem w ramach cyklu  „Horyzonty poznania”  z dn. 28 lutego 2014 r., Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej.

* cyt. za: krótkie cv :
Prof. Włodzisław Duch „ukończył studia fizyki teoretycznej na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UMK, gdzie obronił doktorat z chemii kwantowej 3 lata później i habilitował się z matematyki stosowanej w roku 1987″.
Prowadzi blog pod adresem: https://wduch.wordpress.com/.

Opublikowane w

Głos ws. ustawy o zawodzie psychologa

Pod koniec 2012r.  Polskie Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów Psychologii (PSSIAP) wystąpiło z inicjatywą stworzenia nowej ustawy o zawodzie psychologa.
Dobrze skonstruowana Ustawa o zawodzie psychologa powinna zapewniać rzetelne podstawy,  dot. praw i obowiązków psychologów, uprawiających ten zawód, oraz – co ważne – przybliżyć specyfikę standardów pracy psychologa osobom, korzystającym z wszelakich usług psychologicznych.

Zawód psychologa uznawany jest za zawód zaufania publicznego / społecznego, a więc  podobnie jak np. w zawodzie lekarza – nakłada na psychologów znaczną odpowiedzialność, obowiązek poufności,  staranności, zaangażowania i stałego kształcenia się.
Wymaga solidnego profesjonalnego przygotowania w zakresie wiedzy bazowej i umiejętności osobistych, oraz  musi funkcjonować z uwzględnieniem najnowszych badań naukowych i nowoczesnych technologii.

Paradoksalnie, stwarza to pole do licznych nadużyć, gdzie profesjonaliści, poszukując nawet w dobrej wierze, nowych sposobów na pomaganie pacjentom, klientom – czasem sami wpadają w rozliczne pułapki błędnych teorii i tym samym bardziej szkodzą niż pomagają.
Istotnym elementem w tej sprawie jest fakt, że świadomość psychologiczna w Polsce jest bardzo niska,  niewiele osób jest w stanie odróżnić rzetelną,  profesjonalną wiedzę psychologiczną od pseudopsychologii, różnego rodzaju wróżbiarstwa czy technik „pomocowych”,  które  z psychologią, opartą na metodach naukowych, mają niewiele wspólnego.

Dlatego też potencjalni nabywcy usług psychologicznych (m.in. psychologia kliniczna,  sądowa, wychowawcza, pracy, transportu, coaching, treningi psychoedukacyjne, itp.) są często narażeni na dezorientację, otrzymywanie usług wątpliwej jakości, diagnoz i terapii, przeprowadzanych rutynowo,  i/lub przez osoby bez odpowiednich  zawodowych kwalifikacji oraz często bez możliwości zwrócenia się do kogokolwiek o pomoc w weryfikacji danej metody czy kompetencji specjalisty.

Ustawa o zawodzie psychologa powinna stanowić podstawę do sformułowania jasnej definicji zawodu, warunki do dialogu i „autodiagnozy” wewnątrz  środowiska psychologicznego, aby zagwarantować rzetelność i obiektywność działań i opinii, co jest kluczowe dla pozytywnego wizerunku zawodu, szacunku dla pracy i umiejętności psychologów, oraz efektów, oczekiwanych przez odbiorców, zgodnie z dewizą:  „psychologia to nauka, nie czary”.

Racjonalne, krytyczne podejście do zawodu psychologa stanowią też dyskusje i książki dr Tomasza Witkowskiego, autora „Zakazanej psychologii”.
Polecam książkę i lekturę bloga:  https://tomwitkow.wordpress.com/

Więcej szczegółów i aktualności można znaleźć na stronie inicjatywy dot. prac nad ustawą: http://ustawa.pssiap.org/ .