Pod koniec 2012r. Polskie Stowarzyszenie Studentów i Absolwentów Psychologii (PSSIAP) wystąpiło z inicjatywą stworzenia nowej ustawy o zawodzie psychologa.
Dobrze skonstruowana Ustawa o zawodzie psychologa powinna zapewniać rzetelne podstawy, dot. praw i obowiązków psychologów, uprawiających ten zawód, oraz – co ważne – przybliżyć specyfikę standardów pracy psychologa osobom, korzystającym z wszelakich usług psychologicznych.
Zawód psychologa uznawany jest za zawód zaufania publicznego / społecznego, a więc podobnie jak np. w zawodzie lekarza – nakłada na psychologów znaczną odpowiedzialność, obowiązek poufności, staranności, zaangażowania i stałego kształcenia się.
Wymaga solidnego profesjonalnego przygotowania w zakresie wiedzy bazowej i umiejętności osobistych, oraz musi funkcjonować z uwzględnieniem najnowszych badań naukowych i nowoczesnych technologii.
Paradoksalnie, stwarza to pole do licznych nadużyć, gdzie profesjonaliści, poszukując nawet w dobrej wierze, nowych sposobów na pomaganie pacjentom, klientom – czasem sami wpadają w rozliczne pułapki błędnych teorii i tym samym bardziej szkodzą niż pomagają.
Istotnym elementem w tej sprawie jest fakt, że świadomość psychologiczna w Polsce jest bardzo niska, niewiele osób jest w stanie odróżnić rzetelną, profesjonalną wiedzę psychologiczną od pseudopsychologii, różnego rodzaju wróżbiarstwa czy technik „pomocowych”, które z psychologią, opartą na metodach naukowych, mają niewiele wspólnego.
Dlatego też potencjalni nabywcy usług psychologicznych (m.in. psychologia kliniczna, sądowa, wychowawcza, pracy, transportu, coaching, treningi psychoedukacyjne, itp.) są często narażeni na dezorientację, otrzymywanie usług wątpliwej jakości, diagnoz i terapii, przeprowadzanych rutynowo, i/lub przez osoby bez odpowiednich zawodowych kwalifikacji oraz często bez możliwości zwrócenia się do kogokolwiek o pomoc w weryfikacji danej metody czy kompetencji specjalisty.
Ustawa o zawodzie psychologa powinna stanowić podstawę do sformułowania jasnej definicji zawodu, warunki do dialogu i „autodiagnozy” wewnątrz środowiska psychologicznego, aby zagwarantować rzetelność i obiektywność działań i opinii, co jest kluczowe dla pozytywnego wizerunku zawodu, szacunku dla pracy i umiejętności psychologów, oraz efektów, oczekiwanych przez odbiorców, zgodnie z dewizą: „psychologia to nauka, nie czary”.
Racjonalne, krytyczne podejście do zawodu psychologa stanowią też dyskusje i książki dr Tomasza Witkowskiego, autora „Zakazanej psychologii”.
Polecam książkę i lekturę bloga: https://tomwitkow.wordpress.com/
Więcej szczegółów i aktualności można znaleźć na stronie inicjatywy dot. prac nad ustawą: http://ustawa.pssiap.org/ .
